Deze week is niet zo spannend geweest.
Het hoogte- (of beter dieptepunt) bestond uit een ruzie met de leverancier van de tafel en de stoelen. Tot tweemaal niet op de afgesproken datum geleverd en de winkel weigert de annulering onzerzijds. Gelukkig lijken de koning-klant organisatie en de wet op onze hand. Eens kijken hoe dat afloopt. Het blijft een afweging tussen (af)wachten en je tanden laten zien en pats-boem reageren. Brazilianen hebben het wachten tot een ware kunst verheven. Wij hebben maar vast bij de lokale belangenbehartiger voor consumenten een case geopend.

Een foto over “wachten in Brazilië” wil ik niet onthouden.

Om deze winkel binnen te kunnen moet je eerst door een cordon van verkopers heen. En dan is er altijd wel iemand die je als een schaduw volgt. Voordat het zover is staan er circa 12 tot 15 jongens en meisjes geduldig te wachten aan de flanken en in het centrum van de winkel. En dát achter een bord met “Verboden te wachten”, jawel die met de grote ‘E”. Wie durft hier nog binnen te komen?

Inmiddels hebben we ergens anders een tafel en stoelen besteld. De stoelen daarvan blijken niet in de gewenste kleur geleverd te kunnen worden. Dat wordt dus een zoektocht naar bijbehorende stoelen én nog een aantal dagen met het bordje op schoot.

Inmiddels hebben we ook wat contacten met andere mensen die gaan bouwen. Met deze contacten hopen we ideeën, hints en namen en prijzen van goede winkels uit te wisselen.

Voor de rest zijn er eigendomsbewijzen van onze grond aangekomen.Spannender kan ik het deze keer niet maken. Het hele land dommelt langzaam in om volgende week verkleed aan het carnaval deel te nemen. Enige activiteit in de middenstand en overheid is er tot het einde van de carnaval niet te verwachten. Maar dat wisten we. Ook in 2016 zal Brazilië pas opstarten na carnaval. Amen. Kruisje halen en beginnen.