In Nederland zal het niet ontgaan zijn dat vandaag, vrijdag 11 maart, de staat São Paulo geteisterd is door enorm veel regen. Er valt gewoonlijk veel regen in maart, zo op het einde van de zomer. Er is een mooi lied over geschreven door Jobim: Águas de Março (wateren van maart). Oneindig veel gecovered zowel in het Portugees als in het Engels. Het is een poëtisch hoogstandje maar als je de hele dag op TV de beelden van slachtoffers en de schade aan huizen ziet, is er weinig poëzie te beleven. De oorzaak is slechte planning binnen het water management en de manier waarop in vele wijken zonder bouwkundig inzicht wordt gebouwd: op een helling, op, onder, naast, voor en achter andere woningen. Hadden we in Nederland niet een water-manager op hoog niveau? Binnenkort is er wellicht een vacature voor hem als de President zich mag verantwoorden voor 16 jaar beleid van haarzelf en haar voorganger.
Als je zo’n 20 keer, incidenteel, per jaar op de TV de ellende ziet van ondergelopen straten, auto’s, woningen en winkels dringt het nauwelijks tot je door hoe gelaten de slachtoffers zijn die dit vaak meerdere keren per jaar meemaken. Tot dat onwaarschijnlijk veel steden en dorpen getroffen worden en ontregeld zijn; met enkele tientallen dodelijke slachtoffers en een veelvoud aan vermisten als gevolg. En totdat je het zelf meemaakt.
Gelukkig hebben we in ons huis geen wateroverlast. Maar we werden gisteren op straat wel verrast door een plensbui. We waren genoodzaakt te schuilen in een kleine winkel/werkplaats. Deze winkel staat op een t-splitsing en kijkt uit op een straat die vrij stijl omhoog loopt. De winkelier wist precies wat er zou gaan gebeuren en was goed voorbereid.
Op de kruising komt het water van twee kanten samen en binnen twintig minuten kunnen de enorme riool-putten het water niet meer verwerken en komt de hele straat blank te staan.
De rioolpunten hebben enorme afmetingen. Maar is dat genoeg?
De winkelier plaatst op dat moment een stalen plaat voor de ingang van circa een halve meter hoogte. Hierdoor wordt 95% van het water gekeerd en de resterende 5% die binnenloopt wordt door afwatering aan de binnenkant afgevoerd.
Het water komt vanuit twee lange straten hier samen
De auto’s op straat komen gedeeltelijk onder water te staan. Indien de rubbers van de sponning van de portieren niet goed zijn loopt er ongetwijfeld water naar binnen.
Het regenwater tot aan de dorpel van de portieren
Als de regen ophoudt, kan de stalen plaat voor de ingang van de winkel worden verwijderd en gaat de winkel weer gewoon open voor een laatste uur handel die midddag. Ondertussen hebben we geleerd dat de eigenaar van de winkel recht tegenover ons woont. Zo leer je je buren kennen. De overbuurvrouw heeft geleerd dat een groot deel van Nederland onder zee-niveau ligt. Altijd handig om te weten.
De regen heeft ook zijn positieve kant. Door de hoeveelheid regen komt medio dit jaar de toeslag op de elektriciteitsrekening te vervallen. Die wordt nu berekend doordat vanwege gebrek aan water de waterkrachtcentrales onvoldoende worden benut. Dientengevolge worden ook fossiele brandstoffen gebruikt voor de opwekking van elektriciteit en is dus (?) een toeslag nodig. Helaas hebben veel mensen die relatief veel baat hebben bij het vervallen van de toeslag, nu andere kopzorgen en kosten vanwege de grote hoeveelheid regen.
Deze week verder in het nieuws. We schijnen telefoon te hebben. Helaas ergens op een gemeenschappelijk punt 50 meter van onze voordeur verwijderd. De minimale spanning van 9 volt is nergens op te herkennen (testen en labelen doen ze hier ook niet). Daar moet dus nog eens door “Braziliaanse KPN” naar gekeken worden.
Dinsdag zijn we naar de architect geweest. We hebben in twee uur en met zeven afbeeldingen uitgelegd wat we willen. Over twee weken komt de heer Ratz met de resultaten van een “gründliche” studie. De man is van Duitse komaf. En we hebben al werk van hem gezien. Dat zit wel goed. Ik hoop wel dat hij meer vragen stelt dan laatste dinsdag.
Tot de volgende keer.