Voor wie bij Brazilië een beeld heeft van bikini-weer het hele jaar door, komt nu bedrogen uit. Vorige week nog 30 graden. Nu moeten we het stellen met de helft. En ’s avonds wordt de 10 graden celsius niet gehaald. Tijd om de koffers en dozen te openen die tot nu toe gesloten zijn gebleven: die met de truien, lange broeken, sokken en sportschoenen. Vreemd gevoel om na 6 maanden slippers te hebben gedragen ineens sokken om je voet te voelen.
Het vervelende bij het doen van de boodschappen bijvoorbeeld is dat je de goede keuze moet maken. Want als de zon de kans krijgt warmt het snel op in de zon. Dan kun je naast de boodschappen ook nog een jas sjouwen. Maar ik klaag niet.
Zoals gemeld in de vorige blog zitten we midden in het proces van het tekenen van het nieuwe huis. We blijven nu een week hangen in de afronding van de platte/2D tekening: het tekenen van de daken. Dan volgt de “maquette” zoals ze dat hier noemen. Gelukkig bedoelen ze daarmee de 3D beelden en niet een mini-bouwsel van het huis. Toch heb ik niet het gevoel dat 2D en 3D in het zelfde programma zitten van de architect, zoals in mijn eigen pakket. Dus houd ik zelf alle wijzigingen bij op mijn computer om de consequenties van de wijzigingen te kunnen blijven volgen. Het was de bedoeling om de architect daarna een aantal offertes te laten opvragen voor de bouw. Maar of het zo ver zal komen weet ik niet….
Want ondertussen zijn we overal aan het rondvragen. Bij mensen op bouwplaatsen, bij bewoners van huizen die in onze stijl gebouwd zijn, etc. Om het verhaal te horen van de diverse bouwbedrijven. Kosten, gebruikte materialen, oplevertermijnen, werkwijze, referenties, etc. Het lijkt erop dat er ruim 20% verschil in de bouwkosten kan optreden afhankelijk van wie de troffel in zijn hand houdt. Dus we blijven nog even spitten om te kijken of er wel appels met appels vergeleken worden.
Bij het laatste gesprek met een bouwonderneming deze week vrijdag bleek dat zij het huis `twee deuren verderop´ hebben gebouwd. Het huis waar we altijd al een oog op hebben laten vallen, maar door omstandigheden niet voor ons leek weggelegd. Dit bouwbedrijf is n gehuisvest op ons resort. Dat lijkt me gunstig. Een idee van de bouwer om een replica te maken van het huis verderop hebben we maar naast ons neergelegd. Toch genoeg reden om met deze bouwer ons rustig een tweede keer mee te gaan praten as. woensdag.
Nu de zaken allemaal een beetje hun plaats krijgen heb ik eens de uitgaven van een maand bekeken. De conclusie is dat de vooraf geplande uitgaven aardig in lijn zijn met de feitelijke uitgaven. Volgens mij komen hiermee niet in aanmerking voor een uitzending `Ik vertrek naar Brazilië’. Een dubbele geruststelling is het wel. Een uitzending op tv hoeft niet zo voor mij. Al eens eerder kreeg ik een microfoon van de crew van Joris op Schiphol onder mijn neus. Toen heb ik beleefd afgeslagen om mee te doen aan een uitzending van `Hello Goodbye´ . No pictures please. Hoeveel zou dat eigenlijk schuiven?
Tot de volgende keer.