Bij de introductie van de plaats Ibiúna omschreef ik het veiligheidsniveau, dat vergelijkbaar is met dat van een klein dorp in Nederland. En dat is ook zo, en dat blijft ook zo. De echte rotzakken zitten immers in de grote stad.  Sinds jaar en dag vinden daar de berovingen van de geldautomaten plaats. En geleidelijk vinden verschuivingen plaats naar banken, auto’s van waardetransporten en recentelijk ook de bewaar depots van waardetransporten. Bij die laatste kun je je voorstellen wat het beveiligingsniveau is en toch lukt het het rapalje er 50 miljoen in Brailiaanse muntsoort (de Reaal) weg te scheppen. Het gebeurt dan ook letterlijk met oorlogstuig en veel geweld. Voor de ervaren gebruikers onder u:  C4, .50 maar ook “gewone” mitrailleurs. Het is er allemaal.

Helaas is ook Ibiúna in juni bezocht door het dievengilde. Als de maatregelen in de grote stad toenemen ligt het voor de hand het werktererin te verleggen naar kleinere locaties zoals Ibiúna waar de twee veldwachters alleen dagdienst hebben. De repressieve kracht komt dus niet of veel te laat. Twee naast elkaar gelegen banken (waarom ook niet allebei?) zijn leeg geroofd en nu ruim twee maanden buiten bedrijf. De lokale bevolking doet het verhaal in de lange rij van de overgebleven bankkantoren, de kandidaat-burgemeesters en wethouders geven veiligheid (naast werk en corruptie) de hoogste prioriteit in de pas gestarte verkiezingscampagnes en alles bleef zoals het was. De kans dat Ibiuna weer geconfronteerd wordt met een dergelijk geweld is zo klein als de kans dat een individu de loterij wint. Of zou het gilde juist van deze instelling uitgaan en de veldwachters en ons dorp weer verrassen met een bezoek in de nachtelijke uren.

Terug naar de suffige dagelijkse routines. De lente staat voor de deur en de temperaturen krijgen Hollandse waarden: tegen de dertig graden. Ik was bijna vergeten hoe het ook weer was op die zomerse dagen waarop je als vanzelf loom ging bewegen en sloffen.  Dan denk je hoe moet dat straks als er met stenen en ijzeren staven gesleept. Maar dan ook… het zijn mensen die meer gewend zijn aan het werken in de hitte dan deze import-Braziliaan. Het is duidelijk nog wennen voor mij.

Voor wat betreft de voortgang op de bouwplaats kan ik melden dat er gas en elektriciteit is aangelegd en de vlakte is geëffend. Men kan de komende weken dus aan de slag met de fundering.
Even goed opletten dus dat men de goede afmetingen gaat gebruiken voor de vertrekken.

Als afsluiting een foto van een nagerecht dat Rose heeft gemaakt. Met de ingrediënten alhier makkelijk te maken (waarmee ik niets tekort wil doen aan de uitstekende kook-capaciteiten van Rose) en lekker……!!!!   Aardbeien, gecondenseerde melk, crème van melk, yoghurt, gelatine en aardbeidrank in oplosvorm (Tang of ander merk).  Alles door elkaar, in de ijskast, eten en uitbuiken maar. Ik was al bijna de aardbeien mousse van Gijs van Super de Boer vergeten. Ook erg lekker.

We houden u op de hoogte. Tot de volgende keer. Dan zeker een insiders blik op hoe Brazilianen tegen Holland en Hollanders aan kijken: de Expoflora in Holambra.