40. Het huis is (bijna) af: een fotoserie

We schrijven de eerste dag van een nieuw jaar, het is 1 januari 2019. Voor degene die ik nog niet de beste wensen heb gegeven maar daar menen wel recht op te hebben 🙂  : een gezond en voortreffelijk 2019 toegewenst. Ach, ik heb een gulle bui vandaag: iedereen veel gezondheid, voorspoed en een gelukkig 2019 én 2020. (Zijn we daar weer voor twee jaar vanaf 🙂 )

Het is al weer drie en een halve maand geleden dat we onze spullen hebben opgepakt en zijn verhuisd naar het nieuwe adres. En sinds een maandje hebben we zodanig aan het huis gewerkt dat we het gevoel hebben dat “we het ergste gehad hebben”. Een huis is nooit af maar nu hebben we tenminste het gevoel dat het bijna af is. Tijd dus om jullie het eind- of beter het tussenresultaat te laten zien. Veel spectaculairs gebeurt er vooralsnog niet hier dus het is ook een mooie manier om de site te blijven gebruiken.

Daar gaat ie dan, de buitenkant

De benedenverdieping:

Zoals je ziet mist er her en der nog wel wat meubels, maar dat is een kwestie van tijd.

Voor diegenen die de keukenmeubels en -apparatuur missen. We eten voorlopig “beneden”. Daar is alles wat we nodig hebben en het is er lekker gezellig.

En de brede foto van de slaapkamer is een panoramafoto over 180 graden; het is geen architectonische misser.

De bovenverdieping dan maar:

 

En als toegift voor de ex-collega’s een foto van het afscheidskado en drie foto van de wijze waarop internet met de snelheid van het licht wordt aangeleverd. Door de lucht via de electriciteitspaal in een kleine ruimte waar ook de hoofd smeltveiligheid is. Een klein dun zwart draadje dat soms wel 30 meter door de lucht moet. 10Mb/5Mb maar liefst maar voor ons voldoende.

De blauwe gelaste draad is overigens de neutrale draad van het electriciteitsnet. De zwarte naar de stop zijn twee fase draden voor resp. 127 en 220 volt.

 

Ik hoop dat het resultaat jullie net zo goed bevalt als ons.
En oh ja, ook de beste wensen voor 2021. Je weet maar nooit wanneer ik weer een stukje blog ga schrijven. Tot schrijfs.

39. In Brazilië staat een huis

Het is bijna zover. De grote klussen in en buiten het huis zijn geklaard. De zaken die overblijven kunnen ook na de verhuizing worden gedaan. Tijd dus voor de overhuizing.

De verhuiswagen is evenwel nog niet besteld. Gevalletje verlatingsangst ?

Hoe het ook zij, we hebben nu een echt huis. De meubels voor de huiskamer zijn al gekocht. De rest volgt spoedig.

Hieronder een foto-reportage met wat commentaar. Voor wie het vergeten is na al die tijd: klik op de afbeeldingen en terug met “vorige pagina”

Gaandeweg hadden we in de tuin een groot gat. We hebben nog even getwijfeld of we er een wijnkelder of zwembad van zouden maken. Aangezien de kwaliteit van de Braziliaanse wijnen in het algemeen veel te wensen over laat en de importheffing op alcohol absurd hoog is,  hebben we besloten er maar een zwembad van te maken. En zie hier het resultaat. Gevuld met pure chatEAU de Ibiúna.

 

De BBQ-ruimte is ingericht met een kleine keuken om bij eventueel slecht weer binnen te kunnen eten. De keuken is zelfgemaakt. Nog een hele klus met die laadjes precies op maat.

 

De ruimte voor de kille wintermaanden. Wijntje erbij (import) en genieten van de haard.

Een nog lege woonkamer met enkel nog een trap als blikvanger.

 

Ik weet het zeker: het gras bij de buren is groener. Gewoon een kwestie van tijd?

 

De keuken. Zou ik het kunnen opbrengen ook hier de kastjes in te bouwen of besteden we dat uit?

 

 

De badkamer van de logeerkamer boven met uitzicht op onze achtertuin en de moestuinen van de lokale agrariërs. Let vooral niet op de dansende Mr Bean die op de douche-cabine is afgebeeld.

 

Het cyber center met alleen nog maar een lege kast. Een glasaansluiting is besteld. Een 5/3Mb voor omgerekend 17,00 euro per maand.

 

Aan de voorkant wordt nog druk gewerkt aan een afrastering met een poort voor een auto die vast nog wel eens gaat komen.

 

 

De badkamer van de logeerkamer beneden. Eigenlijk de mooiste ruimte.

That’s all folks. Volgende keer hopenlijk mét meubels.

38. Werk in uitvoering – nog steeds

14 maanden na de aanvang van de bouw van het huis wordt de binnenkant van het huis onder handen genomen. Deuren worden geplaatst, muren worden glad gestreken en kozijnen met hout afgewerkt en geverfd. Verder gootstenen, lampen, wc’s, voegwerk in de tegels, etc etc.

Van de binnenkant kun je nu een aardige indruk krijgen van de leef- en werkomgeving binnen het huis.
Niet in beeld zijn de kleine slaapkamer en badkamer aan de voorkant beneden, de douche voor de badgasten en de technische ruimte (restricted area 🙂 ).

Na het verven van de binnenkant komt de buitenkant aan de beurt. Als het zover is meld ik mezelf weer. Tot ziens.

37. Nog een paar maanden te gaan

De bouw van het huis vordert gestaag. Leidingwerk, vloeren, plafonds, haard, BBQ en al het tegelwerk moeten de komende 9 à 10 weken gedaan worden, dan is de aannemer klaar. Daarna komt het werk in de tuin , oprit, omheining. Maar dat kan allemaal gedaan worden als we ingetrokken zijn. Het wordt dus tijd op de huur op te zeggen.
En om mijn eigen projecten af te ronden met elektronica. Ook dat gaat wel lukken. Voor de elektro neuroten is een schema van mijn domotica project en een foto van een prototype opgenomen. Leuk spul dat Arduino. Je kan er letterlijk alles mee maken: robots, huisalarm, irrigatie voor de tuin, etc. Ik gebruik het vooralsnog voor alarm en bewegingsdetectie met dimbare lichten. Het geeft gemak en bespaart ook nog energie. Met dank aan Kees Rozenberg voor het toezenden van benodigde onderdelen.

Wat perifere bordjes voor aansluiten van randapparatuuur.

Het Arduino bordje met de processor voor alles.

schema elektronica t.b.v. domotica

 

Er waren wat verzoekjes binnengekomen voor nieuwe foto’s van het huis. Een mooie gelegenheid om een laatste reportage van ons huis in aanbouw te maken en op de website te plaatsen. Voor de binnenkant is alles uitgekozen zoals tegels en hout. Aan de buitenkant gaan we (laten) verven. Welke kleur weten we nog niet. Als iemand een goed idee heeft voor een mooie kleur die combineert met de donkerbruin houtwerk en bruin/witte tegels op de veranda’s …. we houden ons aanbevolen. Zie de laatste foto met de details van de afwerking.

Voorkant huis

Achterkant huis

Afbeelding van de tekentafel

Nog een afbeelding van de tekentafel

detailtekening van de voorkant voor de kleurstellingen.

Wel dames en heren. Voor zover de fotoreportage van de buitenkant. Ik hoop over een maand of twee een net zo leuke binnenkant te kunnen tonen. Tot die tijd wellicht nog wat tussentijdse beslommeringen, nieuwtjes of observaties.

36. Van 12 naar 5

29 maart zijn we hier in de regio van São Paulo omgeschakeld van een analoog tv-signaal naar digitaal. Twee grote regio’s zijn ‘om’ en er zijn nog een hele hoop te gaan. De belofte in de campagne is een beter signaal en op de een of andere manier wordt vrij baan gemaakt voor snel mobiel internet. De regelgever (Anatel) en/of de grote mobiele providers hebben het voor elkaar gekregen om ten behoeve van 4G alle huishoudens waar een sprietje op het dak staat te bewegen een nieuwe antenne en convertor in huis te halen. De providers hoefden niet eens geld mee te brengen, zoals in Nederland met de frequentie veilingen. Sterker, ze hebben hiervoor perverse geldbedragen gekregen van de overheid.
Groepen van de bevolking die aan een sociaal programma deelnemen  (zeg maar gemakshalve zoals de kinderbijslag) konden een gratis kit afhalen. Hiermee lijkt alles goed geregeld voor het volk. En ik blijf thuis maar volhouden: “Ons gebeurt niets, want we hebben een schotel op het dak”.

Een kleine week voor de uitschakeling van het oude analoge signaal verschijnt er echter een annonce van een tot dan toe onbekende stichting die de “content”-belangen van drie grote omroep-maatschappijen behartigt. Ik citeer “we hebben geen overeenkomst kunnen bereiken met de volgende 5 satelliet- en kabel-maatschappijen…om te betalen voor onze content vanaf 29 maart”.  Wacht eens even. Ik heb zo’n jaar geleden een kastje met smart card en schotel gekocht zodat ik de meeste grote stations kon bekijken, welliswaar in low-definition. Gewoon kopen en verder geen abonnement. We hebben ruim een jaar kunnen kijken en nu verdwijnt er zo’n 50% van de zenders die we plegen te kijken. Zijn de satelliet-uitbaters dan gestopt met betalen voor de content. Geenszins, ze hebben er nooit voor betaald. Het zijn de zenders die ineens een opening zagen om extra geld te verdienen aan de satelliet-transmissie terwijl de nieuwe sprietjes gewoon hun signaal uit de lucht plukken.
Tot op heden (eind mei) is de situatie niet veranderd en lijken de satelliet-uitbaters niet genegen te gaan betalen voor doorgifte van de drie zenders. Veel mensen hebben net zoals ik gekochte apparatuur  en hebben geen machtsmiddel om iets te forceren door op te zeggen. Hoe de gemiddelde betalende kijker dit oplost weet ik niet. Nu ik er over nadenk…. Zou ik de gekochte apparatuur kunnen terugbrengen?  De consumentenbond is vrij stellig van wel. Aan class actions doen ze hier echter niet. En zelf heb ik nou ook niet de behoefte hier een case van te maken.

Ik had het geluk van een rest-partij van digitale sprietjes een exemplaar te mogen afhalen met bijbehorende convertor. Nou ja geluk… . Het zenderpakket wordt regionaal bepaald door wat de lokale masten doorgeven. Bij ons zijn dat maar liefst vijf kanalen. Dat wordt dus kiezen wat je aansluit. Een gemankeerde schotel of een onvolgroeide spriet. Of iets nieuws, voor mij tenminste: een schotel met abonnement.  Ik heb nog een half jaar om na te denken wat we in het nieuwe huis willen. Ondertussen hoop ik dat het gemis aan reclame inkomsten lekker gaat knellen bij de drie zenders.

Ook voor de keuze van de internet provider hebben we nog een half jaar bedenktijd. Ik zie wel kans om de kosten te halveren door de vaste lijn van de lokale monopolist op te zeggen en internet door de lucht af te nemen. Ik heb een provider gevonden die wifi op een kilometer of 8 kan afleveren. Voor de kenners: door Ubiquiti of Mikrotik met Nstreme apparatuur in te zetten. Bellen hiermee zou ook mogelijk moeten zijn.
We zullen ze leren die monopolisten.

De politieke wasstraat
Ondertussen gaat de zuivering van de politiek en bedrijfsleven gewoon door. Mensen met naam en faam en mensen met geld ontspringen de dans niet en worden met tientallen tegelijk opgepakt en ondervraagd. Velen zijn al berecht met straffen van soms wel 18 jaar gevangenisstraf. En als je geen hbo of hoger hebt kom je als wethouder of gedeputeerde  gewoon bij de verkrachters en overvallers op de cel.
Mijn conclusie is dat dit nog harder gaat dan ik een jaar geleden inschatte en dat er een geweldig afschrikwekkende werking van uitgaat. De politici die toen nog om de verkeerde reden voor de politiek kozen zullen zich nu wel drie keer bedenken.
Als negatief effect voorzie ik wel dat er regels worden ingesteld om de preventie van corruptie in processen gieten waardoor zaken extra lang duren met lekker veel papier.
Ondertussen is er licht in de tunnel van de economische malaise en heb ik een hecht geloof in het ondernemerschap en arbeids-ethos van de nieuwe generatie.
De economie wordt gestimuleerd door het vrijgeven van bevroren fondsen van de werknemers. Fondsen waar gek genoeg weinig mensen een toekomstige bestemming voor lijken te hebben. Als het niet ten koste gaat van sociale vangnetten van individuele werknemers kan het de economie (en dus uiteindeljik de werknemers en werkzoekenden) alleen maar ten goede komen. Brazilië is op de goede weg.

Nu ga ik me voorbereiden op de belastingaangifte. Binnenkort kan ik ook mijn rechten claimen omdat ik belasting betaal.

35. Van de bouwtijd is de helft verstreken.

Dit document stond al niet meer in “Recent documents” van Word. Vanuit Word plak ik namelijk de tekst voor de blog in de content manager van de site. We hebben dus gelukkig ook nog andere dingen te doen. Soms leuk zoals een domotica programmaatje schrijven, soms nodig zoals correspondentie met de belastingdienst.

En nu maar weer een update via de blog. We zijn immers weer een half jaar aan het bouwen. Volgens mij zijn we goed op weg. Op het einde van deze week zijn, als het goed gaat, alle daken geplaatst en is het grootste deel van het huis gestuced. De vloeren waren al van een betonnen ondergrond voorzien. Het begint al op een huis te lijken. Nu moeten we goed gaan nadenken over de volgorde van de rest. Er is maar één echte brede doorgang vanaf de straat en die leidt tot de garage. En niet verder dan de garage. Als er nog groot materieel naar de tuin of zo moet dan moeten we daar nu aan denken.

Enfin kijk zelf maar naar de foto’s. De buitenkant zal een creme-achtige kleur krijgen en de ramen , deuren en kozijnen worden donkerbruin.

Tot de volgende blog.

Het huis gezien over het erf van de buren

Het huis vanaf de straatkant

Ruimte-van-plezier aan de rand van het nog te bouwen zwembad

P.S. die laatste foto heeft een onderschrift waarvan je alles kunt vinden. Hier in Brazilië zijn er verschillende namen voor. Wij houden het bij “een Barbecue, aanrecht en tafel met stoelen binnen, en een platform met zitje buiten”. Beetje lange naam geworden, toch nog.

34. Voor wie de overstap wil wagen

Deze blog is opgezet om de familie en onze vrienden en kennissen in Nederland op de hoogte te houden. De site is ook gevonden door mensen die zich willen voorbereiden op een eigen overtocht.  Via de mail heb ik al enkele vragen beantwoord. Ik heb een lijstje gemaakt van de onderdelen waarvan ik denk dat ze interessant kunnen zijn voor emigranten en dit verwerkt in deze blog. De blog zal vast niet compleet zijn.  Als ik voor de hand liggende zaken vergeten ben hoor ik dat graag. Houd overigens in gedachten dat veel zaken ik ook maar voetstoots heb aangenomen. Het devies is:  indien belangrijk of indien in twijfel dubbelcheck de gegevens.
Achtereenvolgens komen aan de orde:

  • gronden waarop je als Nederlander kunt verblijven
  • de start van het proces voor je verbijfsvergunning
  • hoe kun je in Brazilie andere belangrijke documenten verkrijgen (RNE en CNH) ?
  • hoe gaat de verhuizing in zijn werk?
  • huisvesting
  • geld , banken, bankrekeningen en facturen
  • vervoer
  • belasting
  • tv, telefoon en internet

Verblijfsgronden

De belangrijkste gronden waarop je in Brazilië kunt permanent verblijven zijn die van familie en werk.  Familie houdt in de meeste gevallen in dat je Braziliaanse kinderen hebt of een echtgeno(o)t(e)  met een Braziliaans paspoort. Verblijf op basis van werk ligt het het meest voor de hand dat dat gebeurt in opdracht van een Nederlandse werkgever met vestigingen in Braziië. Er gelden officieel schaarste-regels voor functies waar in Brazilië zelf weinig expertisie is maar ik weet niet hoe zeer de overheid deze toepast bij het verstrekken van een werkvergunning en verblijfsvergunning.

Andere gronden betreffen onderzoekers , inversteerders, managers van buitenlandse banken in Brazilië en managers en medewerkers van NGO’s.
Voor de meeste aspirant-emigranten zal gelden : VIPER  (Permanent Visum)
Tijdeljike toegang zoals voor bijvoorbeeld studenten laat ik hier buiten beschouwing. Wil je het precies weten dan verwijs ik naar de site die het Braziliaanse consulaat in Rotterdam gebruikt. http://roterda.itamaraty.gov.br . Deze is slechts gedeeltelijk ook in Engels beschikbaar. Op deze site maak je ook je afspraken voor de gesprekken op het consulaat en het afhalen van de bebodigde documenten en vergunningen.

Benodigde documenten

Voor je uiteindelijke doel  – het verkrijgen van een permanent visum –  doorloop je een heel proces. In dit proces zullen de volgende documenten gevraagd worden:

  • verklaring van geregistreerd partnerschap of huwelijk (indien VIPER reunião da familia / VIPER family reunion van toepassing is)
  • paspoort
  • pasfoto’s
  • verklaring omtrent gedrag van de Nederlandse overheid (VOG)
  • een afdruk van je aanvraag via internet bij het Braziliaanse ministerie voor externe relaties.een verklaring over de verantwoordelijkheid die de Braziliaanse staatsburger (je partner) neemt voor degene hij of zij het land binnen loodst.

Voor een huwelijks/partner verklaring zul je een vertaling moeten laten opmaken. Als er geen engelstalige beschikbaar is door de uitgever zul je door een beëdigd tolk/vertaler het in het Portugees (of wellicht ook in het Engels mogelijk) laten opstellen.

Van veel van de genoemde documenten wordt door het consulaat een gelegaliseerd document gemaakt dat geaccepteerd wordt door gebruikers in Brazilie. Denk daarbij aan de Federale Politie en het Ministerie van externe relaties.
Vraag bij het consulaat welke volgorde dient te worden aangehouden in de processtappen van origineel document , legalisatie en vertaling. Overigens: documenten en legalisaties kosten geld.

Via het consultaat kan ook een CPF worden aangemaakt.  Het Nederlands equivalent is het SoFi nummer ofwel Burger Service Nummer. Dit CPF is noodzakelijk voor veel activiteiten in Brazilië maar het wordt ook gevraagd bij het regelen van de verhuizing van je spulletjes. Ik kreeg overigens geen pasje met een CPF nummer maar een print van de oplevering van het nummer door het ministerie van Financiën (Fazenda).  Je kunt later in Brazilie bij de site van dit ministerie een afdruk laten printen in het formaat van een pasje en dit plastificeren.

Eenmaal in Brazilie dien je je te melden bij de Federale Politie (FP). Maak bij de site van de dependance van de staat/stad waar je gaat wonen een verzoek aan en agendeer een bezoek. Bij dit bezoek worden vingerafdrukken genomen en een protocolo opgesteld (een papier met een nummer van het proces voor je verzoek). Zorg voor een foto met witte (dus niet grijze) achtergrond en zonder eventuele bril.  Er gelden ook specifieke maten waarmee je gezicht op het fotopapier worden gezet.
Bij de vestiging van de FP van São Paulo was er een fotograaf net buiten het gebouw die dat natuurijk feilloos doet.
Vergeet ook niet geld mee te nemen. Dit is op de site van de FP wel terug te vinden. Maar er golden voor mij twee bedragen. De snelle lezer gaat waarschijnlijk uit van 1 bedrag. Ik betaalde ongeveer 270 Real in totaal bij de FP.

Zoals gezegd loop je met een protocolo het gebouw uit met de toezegging dat men binnen drie maanden gaat melden dat je RNE klaar is. Een RNE is een registratiepas (identiteitsbewijs) van buitenlanders die in Brazilië woonachtig zijn. Echte Brazilianen hebben een RG ; buitenlanders hebben een RNE.
Omdat ik binnen Brazilie verhuisde moest ik toch naar de FP om dit door te geven; ik kon meteen de RNE meteen meenemen. Les 1: de pas was binnen twee weken klaar. Les 2: men geeft niet door dat de pas klaar is.  Wel aardig om te zien dat hele etages van de FP bevolkt wordt door ingehuurde krachten van ….. Randstad.

Het nummer op het protocolo is (in ieder geval bij mij) je definitieve nummer dat later op de pas komt. Dat kun je dus snel gebruiken voor het aanvragen van je vaste telefoon bijvoorbeeld.

Rijbewijs

Je Nederlandse rijbewijs is 6 maanden geldig in Braziie. Niet elke agent weet dit overigens. Daarna heb je een Braziliaanse versie nodig: het CNH. Bij de Detran (zeg het RDW) dien je dat tijdig aan te vragen, want de doorlooptijd is drie maanden. Je start daar de aanvraag met een bezoek bij de lokale vestiging dat je via de landelijke site van de Detran agendeert.  Met wat papier in de hand breng je een bezoek bij de arts voor een ogentest en bij een psycholoog voor…. ik weet het niet. Voor mij was het een test voor je psychologische stabiliteit. Buiten andere testen mocht ik in een opgegeven tijd enkele A4-tjes kleine streepjes turven. Enfin. Met de stempels van de genoemde doktoren start de Detran je aanvraag. Ze geven je na drie maanden een nieuw papiertje (CNH) met daarop de rechten van je Nederlandse rijbewijs. Ze kunnen dit omdat je de tekst van het Nederlandse roze papier door een beëdigde tolk/vertaler hebt laten vertalen.
Je hoeft in tegenstelling tot andere informatie over dit onderwerp geen Nederlands rijbewijs in te leveren.

De verhuizing

Voor de verhuizing hebben we een Braziliaanse onderneming in de arm genomen. Die bleek voor ons het goedkoopst. Wij hebben de keuze gemaakt voor een gedeelde container (LCL )  omdat we maar 6,2 m3  verscheepten.  LCL was voor ons overigens nauwelijks goedkoper dan een eigen container (FCL) , hier had misschien meer onderhandelingsruimte in gezeten. Achteraf nog 400 Reais van de prijs afgekletst maar je positie achteraf is natuurlijk zwakker.
Ondanks dat er weinig gebroken is van de huisraad was wel duidelijk te zien dat de dozen het aardig te verduren kregen. Er worden nogal wat dozen op elkaar gestapeld en de onderste(n) kunnen door de druk in elkaar worden geperst. Zorg dus voor stevige dozen.
Volgens de verschillende bedrijven die offerte uitbrachten voor de verhuizing is Brazilië een van de duurste landen (zo niet het duurste land) om naar te verhuizen.
Onze verhuizer had de strategie om de Braziliaanse douane te laten weten dat we de verhuizing op eigen gelegenheid uitvoerden. Dat zou helpen om de spullen er snel door heen te loodsen. Of anders gesteld “packed by owner”” en “shipped by freighter” kan ervoor zorgen dat de vracht in quarantaine wordt geplaatst , met de bijkomende kosten en doorlooptijden.

Dat betekent dan wel een bezoek aan de douane om toe te lichten wat er allemaal in de dozen zit. Les 3: met een korte broek of bermuda kom je hier niet in. Zorg voor een lange broek.
Gelukkig was er voor ons geen doos-inspectie en ook wilde men niet aan de hand van de inventarislijst een berekening maken van de import-waarde en de heffing die ik zou kunnen betalen. Een geluk voor ons maar het betekent wel dat ik hier niet kan aangeven waarover eventueel een heffing berekend had kunnen worden. Waar houd persoonlijke bezittingen op en waar begint handelswaar?
In ieder geval genoeg aanknopingspunten om de partij waarmee je in zee gaat voor de verhuizing goed te bevragen. Wij betaalden in totaal 3500 Reais voor inklaring en opslag in de haven. Die komen dus bovenop de kosten van de transporteur voor door-to-door delivery. Voor ons zo’n 4000 Euro. De goedkope Real  van eind 2015 heeft hier ons een beetje geholpen.

Huisvesting

Wij hadden bij vertrek al besloten dat we een huis wilden laten bouwen. Dat hield wel in dat we een tijdelijke woning moesten betrekken voor de duur van de bouw van het nieuwe huis. In de regio waar we wilden vestigen was niet veel aanbod van huurhuizen. Het is ons toch gelukt om een 3-kamer woning te vinden die we na een jaar konden opzeggen. Alle contracten die we hebben gezien golden voor drie jaar. Slechts enkele hadden een clausule die het mogelijk maakt boetevrij op te zeggen na 12 maanden.

In Brazilie zijn er nogal wat vrijheidsgraden. Je kunt alles gereguleerd doen – of niet.
– Kopen van een stuk grond  met alle officiele papieren – of niet
– Bouwen van een woning starten met alle vergunningen – of niet
– Een woning bezitten met alle vergunningen – of niet
– Bebouwde waarde opgeven voor de OZB (IPTU) – of niet

Het is aan je eigen beoordeling hoe je hier mee omgaat. In een aantal gevallen is het mogelijk om achteraf een vergunning te vragen en te krijgen voor een woning waarvan de bouw niet met een vergunning is gestart. Je vraagt dan een zogenaamde conservação bij de gemeente. Het zal duidelijk zijn dat de aanvraag van zo’n conservação niet tot een vergunning leidt als de grond en/of het huis niet aan de voorschriften voldoet.
Het is overigens niet ongewoon ongereguleerd te wonen. Hele stadsdelen en winkelcentra worden ongereguleerd gebouwd/gehouden.  Het is maar de vraag welk risico je wilt lopen op handhaving door de overheid.

Als het goed is betaal je in elk geval OZB (IPTU) aan de gemeente.  Woon je in een zogenoemde “condomínio ” dan betaal je ook de servicekosten voor de lokale voorzieningen. De tarieven voor beide lasten kunnen variëren. Aan het strand betaal je meer IPTU dan in het binnenland. In een condomínio met een hoge servicegraad zul je ook een hoger bedrag per maand aan service-kosten kwijt zijn.

Voor de rest ben ik niet op bijzonderheden gestuit. Een opletpunt blijft de waterafvoer. Let bij de aanschaf van je rond en de bouw van het huis goed op waar het regenwater vandaan gaat komen en waar het naar afgevoerd word. Het zou zonde zijn als je in een nieuw huis bij het eerste regenseizoen je inventaris op pootjes moet zetten.  Een ander punt van belang is dat je checkt dat bij elke belangrijke aankoop van bijvoorbeeld een huis of een auto alle heffingen en rekeningen betaald zijn door de vorige eigenaar. Boetes die kleven aan de auto, rekeningen van de nutsvoorzieningen en de belastingen van een huis….. je neemt deze schulden namelijk over bij de aankoop van de auto of van het huis. Het betaalgedrag voor sommige van deze lasten is slecht ondanks dat er bij wet mogelijkheden zijn voor de schuldeiser om het huis te verkopen ter kwijting van de vorderingen. Accepteer ook geen side letter waarin de verkoper zich verplicht die schulden als nog te voldoen.

Geld, banken, bankrekening en facturen

Er zijn een vijftal grote nationale banken: Banco de Brasil , Caixa , Bradesco , Itaú en Banco Santander. Voor de degene die in dit rijtje HSBC mist; die is eind 2016 deels over gegaan in Bradesco.
Typisch onderscheid met een Nederlandse bank is dat je een rekening hebt bij een vestiging. Dus altijd een vestigingsnummer én een rekeningnummer vermelden.

Banking is verre van gebruiksvriendelijk. Er zijn nogal wat keuzes te maken; en keuzes hebben gevolgen. Bijvoorbeeld: maak je geld over naar iemand bij de zelfde bank , dan betaal je geen kosten voor een transfer en heb je een andere begunstigde lijst (zeg maar favorieten) en gelden er andere limieten van de hoeveelheid geld die je per dag kunt overmaken. Van die dingen ja,…. van die dingen.
Geld voor langere tijd wegzetten kan op verschillende manieren. Vaste rente, variërend op basis van inflatie, gekoppeld aan een levensverzekering, een spaarrekening gebaseerd op basis van de onroerend goed markt , etc. Vraag goed naar looptijd en de gevolgen bij het vervroegd opnemen (voor het verstrijken van de bedoelde termijn). Men kan administratiekosten rekeningen maar ook kan de belasting een belangrijk deel van de genoten rente opeisen. Intrigerend detail is dat de bank zelf vaak opgave doet aan de belasting van de rente en soms ook geld inhoudt voor afdracht van de belasting.

Geld overhevelen van Nederland naar Brazilië is voor de gemiddelde bank-employee (ook voor de toegewezen account manager) een nieuw onderwerp.  Al het geld gaat via de centrale bank van Brazilië naar de afdeling “Cambio” van je bank. Voor een groter bedrag een rekening betalen bleek geen probleem al valt dat niet altijd zonder meer meteen vrij op de rekening van de begunstigde.  Een bedrag tot 3000 US-Dollars over maken naar je eigen rekening is ook geen probleem. Daarboven verwacht men een verklaring van de herkomst van het geld. Dat kan zijn een bewijs van de verkoop van je huis in Nederland of een bewijs van de uitkering van een koopsompolis.  Dat alles wel in een,  voor de Braziliaanse geschoolde employee,  begrijpbare taal: Engels, Portugees of Spaans.
Van elke Euro die op deze wijze in Brazilië binnen komt rekent de bank een percentage, volgens mij komt dit bedrag ten gunste van de Braziliaanse Centrale Bank.

Facturen betalen kan in Brazilië een dagtaak zijn, omdat per factuur een zogenaamde boleto met streepjecode wordt uitgegeven. Daarmee kun je naar een bank of een vestiging van een winkel-keten. Daar scant men de boleto en int men het geld voor de uitgever/begunstigde. Meestal heeft de boleto een verloopdatum. Na de verloopdatum betaal je rente en een boete of dien je een nieuwe boleto te laten maken met een hernieuwde verloopdatum. Dan kan het  overigens zijn dat je evengoed rente en/of een boete betaalt. Als je pech hebt staan er twintig of veertig mensen vóór je in de rij en is een wachttijd van een uur niet ongewoon. Gelukkig kun je tegenwoordig met je mobiel de streepjescode van de boleto scannen en meteen betalen. Zorg dus dat je zo snel mogelijk geëquipeerd bent met een geschikte bankrekening.

Bij een bankrekening hoort een credit card. Het gebruik ervan wordt gestimuleerd door de bank. De afrekening gebeurt niet zoals in Nederland met een automatische afschrijving maar met een factuur. Die kun je betalen – of niet.Op de factuur staat een minimum bedrag dat je moet betalen. Betaal je minder dan het totaalbedrag dan komt het restant in een krediet.  Daarover betaal je op jaarbasis 440%. Heren van der banken: uw incentives zijn perverse prikkels en brengen uw klanten in problemen.

Gezondheidszorg

In Brazilië is niet alleen de funding van de zorg gescheiden in particulier en openbaar. Ook de consults , specialisten en de behandelingen zijn gescheiden. Wat ik kan waarnemen is dat in ieder geval de kwaliteit van de openbare zorg flink achteruit is gehold vanwege de crisis. Nog langere wachttijden, afgeraffelde consults, beperkte (technische) hulpmiddelen, etc. Van de particuliere sector hoor ik hier in de buurt geen alarmerende geluiden. Zelf heb ik nog geen zorgverzekering hier – die is niet verplicht. Een eerste verkenning van de kosten leert dat de premies aardig op kunnen lopen naar gelang de leeftijd.

 Vervoer

Het vervoer in Brazilië is redelijk geregeld. Eigen vervoer gaat in vergelijking met Nederland vaker per motorfiets maar de auto doet ook hier het leeuwendeel van de kilometers.  Motorfietsen zigzaggen op de auto(snel)weg met hoge snelheid door het verkeer en zijn een gevaar voor eigen leven en dat van anderen.  Een continu gebruik van de claxon, dat dient om automobilisten opmerkzaam te maken van hun passeerbeweging, kan niet voorkomen dat veel dodelijke ongelukken gebeuren met motorbestuurders.

Het openbaar vervoer of particulier gemeenschappelijk vervoer is beschreven in een recente blog. Hier volstaat een verwijzing naar blog 33 van 18 december jl.

Belasting

Brazilië kent veel soorten belastingen en heffingen. Deze bij elkaar opgeteld zorgen ervoor dat de belastingdruk in BraziIië tot de hoogste van de wereld behoort. Het percentage van de inkomstenbelasting is lager dan in Nederland. Veel van de belastingen zijn dan ook versleuteld in de eindprijs van de goederen die je koopt. Op de fiscale nota staan ze vaak gespecificeerd.
Bij de koop van onroerend goed en de bouw van een huis worden andere heffingen zichtbaar. Dit kunnen heffingen zijn die de gemeente rekent bij het aanvragen  van een bouwvergunning. Aan die vergunning zit ook de verplichting van een handtekening van een ingenieur/architect en hieraan gekoppeld zit een afdracht aan de landelijk vereniging van ingenieurs. Zo wordt een trits van zakken gevuld zonder dat de direkte bijdrage aan je huis zichtbaar is. Zo maar een voorbeeld.

De belangrijkste belasting is de inkomstenbelasting (IR). Zelf heb ik er niet niet veel ervaring mee.  Voor 100 Reais wordt mijn aanslag verzorgt een boekhouder die precies weet welke aftrekposten er zijn.

In de winkels wordt bij het afrekenen gevraagd of je CPF-nummer op het bonnetje moet worden afgedrukt. Dit heeft zo zijn voordelen, al heb ik me niet verdiept in welke voordelen. Weet wel dat de bon naar het Ministerie van Financiën gaat. Die moet nu inmiddels vele honderden miljoenen of wellicht miljarden van die bonnetjes hebben.

Telefoon,  internet en televisie

Telecommunicatie is volgens mij geliberaliseerd in Brazilie. Nog niet zo lang geleden was er alleen Telebras. Delen van dat Telebras zijn verkocht. Vivo (Van het Spaanse Télefonica) heeft de licentie voor telefoon en internet. In landelijke gebieden is Vivo de enige aanbieder. De kosten zijn voor Nederlandse begrippen hoog zowel voor je aansluiting als voor het gebruik. Je bent goedkoper uit als je bijvoorbeeld van de kabel-TV van Net gebruik kunt maken.  Voor internet en bellen geldt dan een beperkte meerprijs.
Schotels voor TV worden op grote schaal gebruikt. Internet “door de lucht” (ik bedoel hier niet met je telefoon/SIM-kaart) kan ook, maar is duur en niet geschikt voor internet-bellen.
Standaard tv-kanalen en een beperkte set HD-kanalen zijn met een eigen antenne te ontvangen. Momenteel loopt er een enorme actie om de oude TV-zenders te vervangen door een DVB-T systeem (vergelijkbaar met Digitenne). Het oude UHF-VHF gaat uit de lucht om ruimte te maken voor 4G/LTE. De overheid subsidieert de nieuwe apparatuur die je in huis hiervoor nodig hebt: de antenne en een convertor.

Mijn mening over de Braziliaanse open air programma’s van de grote zenders mag bekend zijn. Typerend is dat de Big Brother (kent u het programma van John de Mol nog) binnenkort zijn twintigste seizoen ingaat. Voor de rest veel op oude leest geschoeide show-programma’s en glamour-programma’s en andere roddel.
Mobiel is erg hot  in Brazilië. Voor € 2,50 heb je 200 – 500 Mbyte prepaid. Bellen buiten bundel is duur. Vast-mobiel is ook aardig aan de prijs. De dekking valt nog niet tegen voor zo’n enorm land. Sinds een maand hebben we hier in het binnenland van São Paulo 4G.
Er zijn minimum-specs voor doorvoer-snelheden van je vast internetverbinding (geregeld bij wet) maar de reactietijd (RTD) is onder de maat en nog maar net geschikt voor internet-bellen.

Hiermee sluit ik de blog voor deze keer af. Ik pretendeer geen volledigheid en zeker geen correctheid. Het is een weerslag van mijn persoonlijke queste om me een weg te banen door die andere Braziliaanse jungle, die van andere wetten, gewoonten en culturen. Ik hoop dat de lezers er wat aan hebben, al  was het maar het besef dat de Nederlandse situatie geen vanzelfsprekendheid is. Het kan allemaal anders; het kan op zijn Braziliaans 🙂

Binnenkort weer besognes met een update over de bouwactiviteiten.

33. Wat vooral opviel tijdens een jaar Brazilië

De blog is opgezet om de achterblijvers in Nederland op de hoogte te houden van ons reilen en zeilen hier in Brazilië. Soms krijg ik vragen van lezers die op onze blog stuiten terwijl ze op zoek zijn naar informatie over het emigreren naar Brazilië.

Voor de mensen die de de blog vooral lezen om het land om welke reden dan ook beter te leren kennen heb ik onderstaande waarnemingen opgetekend. Mocht je willen emigreren dan hoop ik dat deze ervaringen je bij je besluit en/of opstart kunnen helpen.

Land
Brazilië is enorm groot. Ik heb er slechts een fractie van gezien en dan nog maar in 5 van de in totaal 26 staten. Ik zal me derhalve vooral beperken tot de regio van São Paulo.
Hoewel São Paulo een (warm) zeeklimaat heeft heb ik het toch meer als landklimaat ervaren hier in de regio van Ibiuna. In de zomer is het er behoorlijk heet en in de winter wordt hier bijna de 0 graden bereikt  ’s nachts bij heldere hemel in de winter. Vooral de kou dit jaar was voor mij een openbaring. Huizen zijn niet op gebouwd op de kou en ik kan alleen maar een voorstelling maken van hoe mensen buiten de stad  ingepakt de avond en de nacht doorbrengen. In de winkels in de stad of het dorp, die meestal een open entree hebben, heeft het personeel in ieder geval vaak een jas en handschoenen aan.  Dat heeft niets te maken met welk klimaat je gewend bent: deze Nederlander zou in die omstandigheden hetzelfde doen.

Economisch is het land duidelijk in opkomst. Nu is er crisis maar ik verwacht weer flinke groeicijfers vanaf 2019. Helaas komen de vruchten van die economische groei ook dan niet ten goede aan de (erg) brede onderlaag. Die moeten nog vaak sappelen om de maand door te komen met een minimumloon van omgerekend zo’n 250 euro.  En laat het hier maar even meteen gezegd zijn dat de gemiddelde Braziliaan zeer hard moet werken om de eindjes aan elkaar te knoppen, laat staan om een kind te laten studeren.

Om een beeld te geven van de koopkracht hiervan hanteeer ik zelf 1 Euro = 2 Real ; terwijl de omrekenkoers voor de Braziliaanse Real nu 1 Euro voor 3,6 Real is. Sommige producten zijn hier in Real even duur als in Nederland in Euro. Dat geldt vooral voor basisproducten als fruit, vlees, openbaar vervoer en de huur van een huis.  Luxe goederen aan de andere kant kosten in Real al gauw een factor drie tot zes keer de prijs in Euro in Nederland: auto’s, PC’s, wijn, etc. Voor een groot deel komt dit door de import-heffingen. Tussen deze twee uitersten in zitten zaken als melk, brood, schoolspullen, benzine, huizen en huishoudeljike artikelen. Op basis van ons consumptief gedrag in de drie genoemde groepen kom ik grofweg op een besteding van twee Real voor elke Euro. Dit klinkt wetenschappelijker dan het is: een schatting dus. Maar gezien het budget dat we maandelijks kwijt zijn voor een versoberde levensstijl klopt het wel voor ons.

Mensen
De mensen in Brazilië zijn echt. Maar laat ik dat vooral even toelichten voordat andere volkeren zich tekort gedaan voelen. Gesproken over diversiteit in volkeren: Brazilië is een echte melting pot. Hier in Ibiúna tref je veel aziaten en in het zuiden van Brazilië veel mensen van Arische komaf. In de grote steden is de mix minstens even gevarieerd als in Amsterdam. Discriminatie is hier helaas bijna een dagelijks onderwerp op tv.

Mannen zijn er macho’s met alles wat erbij hoort: bijvrouwen, huiselijk geweld en trots.  Trots op zichzelf op hun familie en hun land. Wees voorzichtig als je een litanie aan klachten hoort . Men klaagt over van alles en nog wat. Je hebt de neiging er glorieus in mee te gaan, maar op een moment gaat de trots weer de boventoon voeren en kun je met je aanvullend commentaar over bijv. het land de mensen tegen je in het harnas jagen.

En daar waar de doorsnee Nederlands man nog wel een veinst druk bezig te zijn doet de Braziliaans totaal geen moeite te verbergendat hij uren bezig is oraal lucht te verplaatsen of met inverse telekinese (het visueel tot zich nemen van verplaatsingen in de naaste omgeving).

Vrouwen zijn er erg vrouwelijk: multi-tasking en verantwoord. Zij besteden relatief veel  aandacht aan het uiterlijk. In de meeste huishoudens is de rol van de vrouw dominant.

Zowel mannen als vrouwen zijn erg communicatief. Het valt me daarbij op dat bijv. willekeurige gasten “uit het volk” op tv vaak goed gebekt zijn en erg bewust van de camera. Overigens is mijn mening over Braziliaanse TV niet gewijzigd. Elk woord hierover…

In de dagelijkse omgang zijn Brazilianen vaak gericht op de korte termijn. Is het een luxe om te investeren in lange termijn zoals ik dat gewend ben in Nederland?  Denken aan de lange termijn, aan de handelsrelatie, aan de doelstelling voor het volgend jaar , aan het milieu….?  In Brazilië dien je bijv. in het dagelijkse zakendoen ermee rekening te houden dat men gaat voor de order van vandaag en niet voor de omzet uit een landurige zakenrelatie.

Brazilianen hebben een ongelofelijk geheugen voor gezichten. Natuurlijk speelt het feit dat we een “peper en zout stel zijn uit Holland” een factor. Maar het viel me al meerdere malen op dat winkelpersoneel na een half jaar nog precies wist naar welke producten onze belangstelling uitging.

Eten heeft een speciale plek in het hart van alle Brazilianen. Een praatje over eten kun je altijd beginnen.   Kopen, bereiden en eten van voedsel  en drank zijn dankbare onderwerpen. Ook als de culinaire hapening zich in een afronde fase bevindt kun je schaamteloos en moeiteloos een gesprek starten over het menu van de volgende dag(en).

Taal
Alhoewel mijn portugese idioom redelijk op orde is heb ik wel het gevoel dat de Braziliaan zich graag aanpast om de gringo het niet al te moeilijk te maken. Ik wou dat in officiële stukken dezelfde voorkomendheid zou worden betracht. Voor mij zijn ze soms nauwelijks te begrijpen.
Portugees is te leren. Met wat andere talen in de broekzak is het een stuk makkelijker – kun je dingen makkelijker herleiden. Houdt wel rekening met een groot aantal woorden met een dubbele betekenis. Praten als een Braziliaan neemt echter wel de nodige jaren.

Vervoer
Om op zijn Hollands te beginnen:  openbaar vervoer is niet al te duur. Voor omgerekend € 1,50 brengt de bus je soms wel 30 km ver. Met de metro kun je voor 1 eenheid (€ 1,00) de hele stad door-crossen. Aan de andere kant vind ik de tarieven voor taxis en luchtvaart aardig op europees peil.
Over lange afstanden wordt in Brazilië ook vaak gereisd met luxe bussen van particuliere ondernemingen. Die tarieven zijn wel weer aantrekkelijk.
De kwaliteit is helaas niet altijd optimaal. In de stad (São Paulo) zijn de voertuigen up-to-standard. Vaak voorzien van airco, goede stoelen, gehandicapten-faciliteiten, etc.  Hetzelfde geldt voor de metro-voertuigen. Met name in de spitsuren zijn de bussen en metro vaak overvol.

In de kleine dorpen wat verder buiten de grote stad is het vaak veel minder gesteld met de kwaliteit. Oudere bussen, soms met gebreken, rijden over onverharde wegen. Als het regent glijdt de bus soms een paar meter lateraal over de weg.
Dan blijft over het rijgedrag van de bus-chauffeurs. In de stad lijkt het wel of er een wedstrijd gaande is: Welke chauffeur kan de meeste mensen om laten vallen door bruusk te remmen. Bij het instappen gaat de bus rijden als de laatste passagier de benen binnenboord heeft. Jong en oud heeft dan moeite om (liefst) met gepast geld te betalen en een weg te zoeken naar een vrije plaats. Petje af voor de ouderen die dit traject binnen de bus vaak schijnbaar moeiteloos afleggen. Het kost mij af en toe de nodige moeite.
In het kleine dorp waar we wonen wordt er nog netjes gewacht met wegrijden tot dat de ingestapte passagiers plaats hebben  genomen en roepen we nog netjes “bedankt” en “tot ziens” als we uitstappen.

Betalingsverkeer
Iets waar ik nog steeds niet helemaal aan gewend ben is de wijze waarop rekeningen betaald worden. Voor repeterende betalingen kent men wel de automatische afschrijving, maar omdat de gemiddelde Braziaan op het eind van het salaris nog wat maand over heeft wil men zelf de controle houden over de datum dat de factuur betaald wordt. Dat gaat met behulp van zogenaamde boleto’s.
Dat zijn betaalaanwijzingen met veel nummers (soms wel meer dan 40 digits lang) en een streepjescode. Er staat meestal een geldigheidsduur opgedrukt en de boete en rente die geldt bij te late betaling. Soms kun je voor een beperkte tijd nadat de geldigheidsduur verstreken is alleen bij de bank van de uitgever van de boleto betalen.
Indien de geldigheidsduur verstreken is kun je bij de leverancier van de boleto een nieuwe aanvragen en gelukkig kun je dat nu vaak ook via internet. Nu met de camera van je telefoon kun je de streepjescode lezen en binnen 1 minuut betalen, anders men je gedoemd de circa 45 nummers in te tikken.  Boleto’s worden ook gebruikt voor eenmalige betaligen voor bijvoorbeeld aankopen via internet.

Aan de andere kant, strikt gescheiden van de betalingen van de rekeningen, vind je de “transfers” ofwel het (elektronisch) overmaken van geld. Dan blijkt nog meer hoe de banken verzuild zijn. Als je geld overmaakt naar een begunstigde bij de zelfde bank gebruik je soms (afhankelijk van welke bank jezelf hebt) de ene adreslijst en betaal je geen kosten. Zit de begunstigde bij een andere bank dan gebruik je een andere adreslijst en betaal  je kosten (omgerekend een paar euro). Bij de gegevens van de begunstigde vermeld je altijd naast de naam en rekening nummer ook de adresgegevens , het bsn-nummer (cpf) en het nummer van het kantoor van de bank.
Zelfs het gebruik van het IBAN in Nederland is gebruikersvriendelijker. In ieder geval kun je stellen dat het techisch en soms protectionistisch gedreven is. Maar het technische vind je op meer terreinen terug. In welk ander vertaal je “netnummer” met DDI en tref je Frame Relay aan op de omslag van een telefoongids voor de gewone burger?  In Nederland zijn deze termen herkenbaar voor de netwerkspecialist en niet voor de leek. En om bij de banken te blijven: een automatische afschrijving heet hier “debito automatico” ofwel een automatische debet-afschrijving. Dat is debet, geredeneerd vanuit de bank, en niet vanuit de klant.

Slotwoord
Natuurlijk is er nog veel meer te vertellen over de zaken die opvallen in Brazilië. Wat ik hier beschreven heb was voor mij het meest in het oog springende, zonder al te veel in herhalingen te vervallen. Want natuurlijk is hier de corruptie, maar daarover heb ik al een en ander geschreven.

Ik hoop hiermee een gevoel te hebben gegeven van het dagelijkse leven in dit fascinerende land. Volgende keer hoop ik voor mensen, die zelf de stap naar dit land overwegen, wat handige tips te geven op basis van mijn eigen ervaringen in de overstap. Daarna hervat ik weer onze dagelijkse besognes in Ibiúna en omgeving.

 

32. Tijd om de titel van de blog aan te passen.

We schrijven 13 november 2016.  Het is nu precies een jaar geleden dat we Nederland achter ons lieten. Ik doel dan op het stukje aarde van 41.543 km2 aan de Noordzee. De mensen, familie, vrienden, collega’s en kennissen zijn wel fysiek achter gebleven maar de gedachten aan hen zijn meeverhuisd op 13 november 2015. Het valt me op dat de gedachten aan en de herinneringen van de dierbaren niet vervagen.

Valt het dus mee, of valt het tegen om 9784 km ver weg van die heimat zodanig je draai te vinden dat het gemis van de dierbaren wordt gecompenseerd? Om die vraag te beantwoorden zal ik de dingen benoemen die links en rechts op balans liggen.

Om met de conclusie te beginnen, kan ik het iedereen aanraden die bereid is zich een beetje aan te passen.  Als je dan ook nog een positieve draai kunt geven aan de nieuwe dingen en als de heimwee niet al te zeer je nachtrust belemmert, kan het bijna niet meer verkeerd gaan. Natuurlijk gaan zaken anders of niet of later. Als je dan op je strepen gaat staan bereik je volgens mij minder dan dat je even meebuigt en nog even naar de reden vraagt of laat meedenken in een oplossing. Een kwestie van even “tot tien tellen”.

Ibiúna
De keuze van de locatie (Ibiúna) lijkt een goede zijn geweest. Een gemoedelijk dorpje in een landelijke omgeving. We wonen nu in het centrum van het dorp en hebben (bijna) alles in de buurt op looptafstand. Straks in het resort zal dat voordeel er niet meer zijn en zullen we de boodschappen wat beter moeten plannen en af en toe een auto moeten gebruiken.
De mensen groeten elkaar hier nog spontaan op straat en je kunt nog eens je auto onbeheerd achterlaten zonder deze op slot te doen.
Het enige minpunt is dat de openbare voorzieningen in het dorp wat schoner en beter onderhouden zouden kunnen zijn.
Het resort biedt weer eigen voordelen. Een comfortabel huis, veel volijke mensen in de buurt die er hun (lang) weekend willen doorbrengen, watersport, natuur, etc. Had ik al geschreven dat ik voor het eerst op een snelle jetski van een kennis had gezeten: 100+ km/u  over trajecten van 10-tallen kilometers water?

Een van de mogelijkheden van het resort: Jetskiën over grote afstanden

Een van de mogelijkheden van het resort: Jetskiën over grote afstanden

Kalkoen en internet
Hier in het binnenland van de staat São Paulo hebben we echte seizoenen alleen is het hier winter als het in Nederland zomer is en omgekeerd. Het gevoel met kerst dat er buiten geen sneeuw ligt is nog altijd even wennen. Maar de kalkoen smaakt zeker even goed.

De afstand is te groot om regelmatig bij familie of vrienden langs te gaan. De hedendaagse communicatie techniek kan een beetje compenseren. Een fotootje van wat je tegen komt is snel gedeeld. En aan de andere kant heb ik hier nu de andere familie op redelijke afstand. Het is altijd weer een plezier om daar op bezoek te gaan.
Een ander voordeel van het internet is dat zowat alle formele zaken met Nederland tegenwoordig ook op afstand gedaan kunnen worden. Met de berichtenbox van “mijnoverheid”  worden we snel geïnformeerd door de belastingen en alle grote financiële instellingen zoals pensioenfondsen communiceren ook of enkel via internet. Jammer dat Digi-D nog een persoonlijk bezoek vereist voor de aanvragen van een tweetraps authenticatie (met SMS).

Bezigheden
Helaas hebben we nog niet veel gelegenheid gemaakt om wat te gaan reizen. Als het nieuwe huis op orde is zal dat zeker gaan gebeuren. Brazilië heeft veel moois te bieden.  Reizen en verblijf hoeft niet duur te zijn als je een beetje op zoek gaat.

De algehele levenstandaard is inderdaad lager dan in Nederland. Daar kun je de ogen voor sluiten , je kunt erom grienen. Ik pleeg er een deugd van te maken en kan het avontuur er vaak wel van inzien. Volgepakt in een stadsbus, een avond bij kaarslicht en een kleine led-lamp op noodstroom, etc.

In het eerste half jaar hebben we vooral tijd nodig gehad om de zaken op orde te krijgen: bank-rekening, ID-pasjes, etc, etc. Twee weken geleden ontving ik mijn laatste pasje: mijn rijbewijs. (meteen worden de boetes door de overheid verhoogd per 2 november ; zou er een verband zijn?)

De dagelijkse bezigheden zijn nu niet veel anders dan in Nederland. Samen runnen we de huishouding. Ik ben nauw betrokken bij het ontwerp en de voortgang van de bouw van het huis (zie het als werken voor je eigen bedrijf).  Bovendien hebben we er voor gekozen om de zaken die het gezicht bepalen van het huis, zelf van te schaffen. Tegels, ramen, deuren, potten, keuken, etc moeten allemaal uitgekozen en aangeschaft worden.

Winkel in , winkel uit

Winkel in , winkel uit

Dit is allemaal geen volle dagtaak maar persoonlijk heb ik geen enkele moeite me bezig te houden zonder leesmap. En met een scheef oog probeer ik een beetje bij te houden wat er in Nederland en de rest van de wereld gebeurt.

Frequently asked questions:
1. Ben je al bruin?  nee, en dat zal ik ook niet worden.
2. Ben je rijk?  ja, maar dan zonder al te veel geld.
3. Ben je dikker geworden? Nee, daarvoor beweeg ik te veel. Eten doe ik nu wel meer dan toen in Nederland.
4. Ben je al gebeten door een slang. Nee, wel een gezien in het resort. Wel 50 cm lang!
5. Wanneer kom je weer eens langs in Nederland?  Wel, dat zal ergens midden 2017 zijn, tenzij er onvoorziene dingen gebeuren.

We’re here to stay
De overstap is ons goed bevallen. Hier heb je fruitbomen waar je gratis je fruit kunt plukken;  in Nederland heb je zaken die je hier niet of nauwelijks kunt vinden – gerookte zalm bijvoorbeeld. Anders gezegd, elk land heeft zo zijn voordelen. Het leven is in Brazilië goedkoper en de temperatuur is aangenamer dan in Nederland. We zijn niet tegen zaken aangelopen waarbij we ook maar even hebben getwijfeld aan onze keuze voor (r)emigratie. Voor ons is het leven hier relaxed. We houden ons goed bezig.
Ja, de levensstandaard is iets lager. Da’s niks nieuws en belemmert ons in niets. Impliciet zit hier volgens mij ook een bepaalde menselijkheid en hartelijkheid in de dagelijkse contacten.
De criminaliteit is ontegenzeglijk hoger en daar houden we dan ook rekening mee als we de bewoonde wereld in trekken. We hebben – afkloppen –  gelukkig nog niets echt vervelends meegemaakt. Maar ook hier geldt dat resultaten uit het verleden… .

In deze terugblik is een hoop niet aan de orde gekomen. Onderwerpen van straatkinderen tot corruptie van natuurschoon tot carnaval. Maar daar dient de regelmatige bijdrage aan blog voor. Als ik ze tegenkom lezen jullie vanzelf daarover.
Het mag duidelijk zijn:  we blijven nog even.  Dan hebben jullie nog wat te lezen en wij nog wat om over te schrijven.
De komende twee keer schrijf ik overigens wat algemeens voor een andere doelgroep dan de achterblijvers.

Van starten naar wonen
Al met al zijn we nu redelijk gesettled. De verhuizing is al lang achter de rug en de start van een nieuwe fase van ons leven in Brazilië. Sommige woordspelletjes op televisie kan ik al aardig meespelen. Kortom het is nu nauwelijks anders dan als we in Nederland zouden zijn gebleven.  Het wordt dus tijd de strekking van de titel van de website te veranderen van “starten” naar “wonen”.
En met die knaller gaan we eruit. Tchau.

31. De muren van de begane grond staan bijna helemaal. Of toch niet?

Jawel , de bouw van het huis is nu in volle gang. Met horten en stoten lijkt het wel. Weer en aanvoer van materiaal bepalen vaak hoe de voortgang is. Maar ontevreden ben ik zeker niet. Soms gaat het zo snel dat de vloer van de slaapkamer er al ligt voor dat we afstemming hebben gehad over de vloerverwarming. Maar “geen probleem” die gestorte vloer halen we indien nodig wel weer weg. Voorlopig kunnen we zo snel blokken plaatsen.

Zo ook de muren.  We hebben deze muren geplaatst als je iets veranderd wil hebben laat het maar even weten, dan verplaatsen we gewoon die rij met blokken. De meesten staan goed, maar één moest verplaatst. Schijnbaar werkt dit zo makkelijker dan het nauwkeurig lezen van de bouwtekening. En oh ja, waar die staaldraden uit de grond steken, daar komt een deur.  “Geen probleem”.

Deze foto is van twee en een halve week terug. Het fundament.

29 september 2016: het fundament gestort

29 september 2016: het fundament gestort

Deze twee foto’s zijn van 11 dagen  later (10 oktober 2016).

dscf4320-30pct dscf4318-30pct

De laatste week heeft het geregend, dus verwacht ik niet dat er veel bij is gebouwd. Toch gaan we even kijken, al was het alleen maar om van de omgeving daar te genieten. Hierbij een foto van de weg naar ons huis binnen het resort.  Na dit kruispunt de tweede straat rechts. Geniet met ons mee en … tot de volgende keer.

De weg van de ingang naar ons huis.

De weg van de ingang naar ons huis.