Deze week is het feestweek in Ibiúna. Als ook maar de helft waar is van alle beloften wordt het een waar spektakel met veel muziek en vooral veel paarden: São Sebastião. Die paarden trekken dan door de straten van Ibiúna waar nog maar net de vuilnis van “Corpus Christi” is weggehaald. Voor de blog duik je dan in de verslaggeving van deze feesten in het verleden op internet om niet al te veel onzin in de blog te schrijven. En dan blijkt het materiaal tegen te vallen.
Óf de verhalen zijn visserslatijn, óf men is ontzettend slecht in het documenteren van deze feesten op internet. Met onze eigen ogen gaan we dit weekend zien of het 20.000 of 2000 paarden zijn, of wellicht 25 tractoren met elk 80 pk.
Dit alles ter ere van de beschermheilige van het dorp sinds 1917. Het volk dicht hem (São Sebastião) krachten toe die het dorp hebben beschermd in de tijd van de Spaanse griep in 1917.
Corpus Christi is een katholiek feest dat in Nederland Sacramentsdag heet. In tegenstelling tot in Nederland wordt het hier in Brazilië landelijk gevierd met een kerkgang en een processie door de, door de bevolking versierde, straten. Voor een Nederlandse toelichting op dit feest de link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sacramentsdag.
Er zijn dorpen en steden die een sterke traditie hebben en waar schitterende kunst op straat wordt gelegd zoals in Santana de Parnaíba. In Ibiúna is het, met alle respect, wat behelpen. De foto mag een indruk geven. Google als je wilt op de afbeeldingen van “santana de parnaiba corpus christi” en zie het verschil.
In de ochtend worden straten van Ibiúna versierd voor Corpus Christi
Nog wat IT-nieuws. Nu heb ik circa 10 dagen Window-10 geïnstalleerd – voor de tweede keer overigens. Het is nu wat stabieler dan eind vorig jaar. Maar op een aantal punten blijft het achter bij mijn vorige Windows-7. Zoals snelheid bij multitasking, stabiliteit van Wifi, aanmaken van nieuwe mappen en toegang tot recente documenten. Verbazingwekkend genoeg neemt Win-10 minder schijfruimte in beslag. Dat zal wel komen doordat er geen Media Center in zit. Genoeg redenen dus om weer terug te gaan en weer een half jaar te wachten.
Het is weer twee weken geleden dat een tip van de sluier van het nieuwe huis is opgelicht. Tijd voor de hele reportage van de foto’s. De definitieve tekeningen zijn inmiddels iets aangepast voor wat betreft de schoorsteen en de bakstenen op enkele plaatsen. En let vooral niet op de militaire uitkijkpost achter in de tuin. Dat wordt een gewone pergola.
Ik zou zeggen geniet u even mee. En op deze plaats alvast een voorlopig afscheid. Tot de volgende blog.
